Natalia Polak

Fanatyk

19 października byliśmy w Ośrodku Kultury Filmowej w Częstochowie na filmie „Fanatyk”,  rozpoczęliśmy nim cykl projekcji filmowych zatytułowany „Trudne tematy”. Ten cykl porusza sprawy, o których się nie mówi na głos, są to zazwyczaj tematy tabu. Pierwsza projekcja poruszyła temat tożsamości religijnej i poglądów na świat.

Nasze spotkanie w OKFie  zaczęło się od krótkiego wstępu. Prolog wprowadził nas w tematykę filmu     i rozpoczął krótką dyskusje na temat wartości religijnych i życiowych. Po trzydziestu minutach wyświetlono film. W trakcje projekcji wszyscy z wielką uwagą i zainteresowaniem patrzyli na wyświetlane obrazy.

Film ukazuje nam postać młodego chłopaka, około dwudziestu lat. Jest on pochodzenia żydowskiego, lecz nie akceptuje swojej tożsamości. Zaczyna myśleć jak faszystka, nosi znaki faszystowskie na ciele    i ubraniach. Jego obsesja na punkcie Żydów przeradza się w antysemityzm. Prześladuje i upokarza wyznawców judaizmu, niszczy synagogi, lecz w środku jest rozdarty. Nie potrafi sprzeciwić się nakazom judaizmu. Widzimy to w momencie kiedy jego koledzy plują i depczą Torę, a on sam zabiera ją do domu i naprawia. Do końca nie umie się wyprzeć swojego pochodzenia, w głębi nadal czuje się Żydem. To sprawia mu ogromny ból psychiczny, z którym nie potrafi sobie poradzić. Bezsilność posuwa go do ostateczności. Chłopak postanawia się zabić, ale nie przez strzał w głowę. Wraz z kumplem w nocy podkładają bombę w synagodze, gdzie chłopak nazajutrz ma prowadzić modlitwy. W czasie modłów wygania wszystkich ze świątyni, a sam pozostaje w środku. Ginie w eksplozji bomby. Po śmierci wbiega po schodach szkoły, w której się uczył. Na każdym pół piętrze spotyka swojego nauczyciela, który na sam koniec wypowiada do niego słowa : „Dany zatrzymaj się! Dokąd zmierzasz? Nie wiesz,  że tam nic nie ma?”.

Po obejrzanym seansie na nowo wybuchła dyskusja na temat filmu, tego dlaczego chłopak się zabił   i czym się kierował. Każdy miał swoją własną teorię na ten temat, ale wszystkie można by zamknąć     stwierdzeniem, że  Dany tak naprawdę trochę się zagubił i nie wiedział jak wrócić na właściwą drogę, co spowodowało samobójstwo.

Moje wrażenia po obejrzanym filmie były mieszane. Wywołał on u mnie wiele refleksji na temat życia    i religii. Z jednej strony  sam prolog  dał mi dużo do myślenia, a z drugiej  „Fanatyk” otworzył oczy na sprawy, które dzieją się wokół mnie. Po dłuższych przemyśleniach zaczynam rozumieć głównego bohatera, jego postępowania i czyny.  Sądzę,  że każdy inaczej spojrzał na ten film i inaczej go odebrał. Kończąc zachęcam do obejrzenia filmu i wysnucia własnych refleksji na ten temat. Naprawdę warto.

Klaudia Merc

Fanatyk

Głównym wątkiem filmu "Fanatyk" jest nazizm- przerażająca doktryna,

w teorii brutalna i radykalna, w praktyce będąca powodem eksterminacji setek tysięcy ludzi, którą prezentuje nam dorastający człowiek - Dany. 

Jest on młodym studentem, który w trakcie rozważań nad Torą dochodzi do wniosku, że Bóg wcale nie jest dobry i miłosierny. Uważa postawę Boga jako złą. Od tego czasu zaczyna nosić koszulki z nazistowskimi znakami, goli się na łyso i zaczyna ćwiczyć. Staje się antysemitą i dołącza do skinheadów.

Dany przynależy do skinheadów, ale w rzeczywistości jest Żydem, który ukończył szkołę żydowską i tam nauczył się języka hebrajskiego. Nie jest on też prawdziwym ignorantem Boga, po prostu wie, z czym się nie zgadza, czego

nienawidzi i nie ukrywa tego.

W filmie możemy zaobserwować naszego bohatera, jak wygłasza swoje poglądy, organizuje akcje. Możemy zauważyć również przebłyski z lekcji, na których młody Danny przeciwstawia się nauce, którą wygłasza nauczyciel. Fanatyk dyskutuje także na temat niedorzeczności żydowskiej wiary i kultury

z wysoko usytuowanymi amerykanami, z dziewczyną, która jest zachwycona postawą bohatera. W każdej dyskusji Dany ma idealne kontrargumenty, a jednak jego sumienie walczy z tym, co on sam mówi. Można śmiało powiedzieć, że toczy on walkę z samym sobą. Według siebie jest nazistą, potem zaś ofiarą. Nie może do końca zdecydować się na to,  czy być nazistą, czy też może powrócić do wiary w Boga.

Najbardziej może zaciekawić widza zakończenie filmu. Danny musi wybrać między nienawiścią a miłością, w to w co wierzył, a tym co odrzucił. Wcześniej próbuje zabijać Żydów, potem paradoksalnie mówi : Żydów należy kochać, aby ich zniszczyć Shema Yisrael ! Zaprzeczający sobie bohater jest skazany na własne fatum, bo jakąkolwiek podjąłby decyzję - przegra.

I w ostatecznym rozrachunku - Danny Dabilnt, który pogardzał Abrahamem, wybiera poświęcenie.

Moim zdaniem jest to bardzo dobry film, który może zmienić postawę wielu ludzi wobec Boga, a także zmienić stosunek jednego człowieka do drugiego. Film ten ukazuje nam młodego człowieka, który mimo tego, że w głębi serca, gdzieś tam na dnie wierzył w Boga, bronił Go i Jego zasad, ulega emocjom i gubi się na moment… W trakcie filmu bohater zostaje pokazany jako okrutny młodzieniec, który bez serca potrafi niszczyć Żydów, natomiast koniec tego filmu przedstawia nam jego prawdziwe oblicze.  Poświęca swoje życie, tylko po to,  by uratować życie Żydom. Czy tak zachowuje się prawdziwy nazista? Wydaję mi się, że Danny`ego „poniósł” chwilowy brak wiary.

Polecam ten film wszystkim, ale w szczególności młodzieży, bo to ona najczęściej zatraca wiarę i gubi się w dzisiejszym konsumpcyjnym świecie.